និពន្ធ និងរក្សាសិទ្ធិដោយ រាជ្យបុត្រ ព្រះអាទិត្យ
(សាច់រឿងតពីយប់ដែលវេហា និងអប្សររួមរ័កគ្នាហើយ)
បន្ទាប់ពីបានភ្លក់រសជាតិទេពអប្សរសួគាកាលពីរាត្រីច័ន្ទពេញបរមីកន្លងទៅ ព្រឹកនេះកម្លោះវេហារបស់យើងមានទឹកមុខស្រស់ស្រាយជាងរាល់ដង ខុសពីអប្សរដែលមានទឹកមុខរាងស្លក់បន្តិចព្រោះទើបតែស្គាល់រសជាតិរួមរ័កយ៉ាងក្ដៅរោលរាលជាមួយបុរស ជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតនាង។
លោកដង្ខៅដាន់នៅមិនទាន់ត្រលប់មកវិញនៅឡើយ ទើបអប្សរនឹងទៅមើលចំការជំនួសឪពុករបស់នាង។ ពូសឹមដែលជាចាស់ទុំជាងគេនៅក្នុងផ្ទះក៍សម្រេចចិត្តទៅមើលចំការជាមួយអប្សរ ដោយហេតុតែគាត់ស្គាល់ផ្លូវទៅចំការច្បាស់ជាងគេ។ រីឯនាយកម្លោះសុីស្ស៊ីនរបស់យើងវិញ គឺនៅចាំផ្ទះ ធ្វើការងារផ្ទះ និងនៅមើលថែមាលាដែលកំពុងគ្រុនក្ដៅ។ វេហាឥតដឹងសោះឡើយថានឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងនៅពេលបណ្ដោយអោយពូសឹម និងអប្សរទៅឆ្ងាយតែពីរនាក់បែបនេះ ព្រោះគិតថារវាងបុរសចំណាស់វ័យសែសិបប្លាយ និងនារីក្រមុំ១៨ឆ្នាំ មិនអាចមានរឿងជ្រុលជ្រុសនិងគ្នាជាដាច់ខាត។
***វេហានិយាយ***
ព្រឹកនេះ ខ្ញុំទាញពូថៅមកពុះអុសដូចរាល់ដង នឹងដងទឹកដាក់ក្នុងពាងទុកសម្រាប់ប្រើប្រាស់។ កំពុងតែធ្វើការបណ្ដើរខួរក្បាលខ្ញុំស្រម៉ៃទៅដល់កាលពីយប់មិញ ពេលដែលខ្ញុំបានភ្លក់រសជាតិព្រហ្មចារិយ៍របស់ទេពអប្សរដែលបុរសគ្រប់គ្រាប្រាថ្នាចង់ដូច។
ខ្លួនប្រាណសរខ្ចីស្រឡូនគ្មានកន្លែងទាស់ ដើមទ្រូងក្រពុំល្មមបៅច្របាច់ ប្រុសណាបានឃើញប្រាកដជាទប់អារម្មណ៍មិនជាប់ទេ នឹកឃើញហើយខ្ញុំសរសើរសំណាងខ្លួនឯងណាស់។
រវល់តែនឹកដល់អប្សរ ភ្លេចគិតថាថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមានភារកិច្ចមួយទៀតគឺមើលថៃមាលាដែលកំពុងឈឺ។
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងារផ្ទះហើយ ខ្ញុំដាំទឹកក្ដៅ ចាក់ដាក់ក្នុងកែវហើយកាន់យកទៅអោយមាលា។
តុក តុក....ខ្ញុំគោះទ្វារបន្ទប់របស់នាង
- អ្នកណាគេហ្នឹង?....សម្លេងស្រួយស្រេះរបស់មាលាបន្លឺចេញពីក្នុងបន្ទប់
- គឺបង វេហា....បងយកទឹកក្ដៅមកអោយញ៊ាំ
- អរ៎ បងវេហាទេហ្អ?..ចាំបន្តិចបង ចាំខ្ញុំបើកទ្វារអោយ
មាលានារីបើកទ្វារ ញញឹមពព្រាយដាក់វេហា ទឹកមុខរបស់នាងមិនសមជាអ្នកឈឺសោះ...
- អរគុណច្រើនបងវេហា...មកអង្គុយលេងក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំសិនមកបានគ្នា
- បាទ...
ថាហើយខ្ញុំក៍ដើរចូលទៅអង្គុយលើគ្រែរបស់នាង
- យ៉ាងមិចហើយមាលា បានធូរខ្លះឬនៅ? ខ្ញុំសួរថែម
- បានធូរខ្លះហើយបង តែដូចនៅចុករោយខ្នងខ្លាំងណាស់ មិនដឹងថាមកពីអ្វីទេ
- មាលាសាកគេងទៅ បើអង្គុយអញ្ចឹងនាំតែចុកខ្នងថែមទេ
- ខ្ញុំគេងច្រើនម៉ោងហើយនៅតែមិនបាត់សោះ...អឺ និយាយអញ្ចឹង បងចេះចាប់សរសៃទេ បើបានមានគេចាប់សរសៃអោយប្រហែលបានធូរស្បើយលឿន
- មានអី បងចាប់សរសៃអោយបានតើ
- អញ្ចឹងចាំបន្តិច ខ្ញុំដោះខោវអាវសិន
- ហ្ហាក គ្រាន់ចាប់សរសៃសោះ ចាំបាច់ដោះខោអាវដែរហ្អរ? ខ្ញុំសួរព្រោះឆ្ងល់
- យី ចាប់សរសៃ ទាល់តែប៉ះសាច់ផ្ទាល់ទើបមានប្រសិទ្ធភាពជាង បងយកប្រេងលើតុមកលាបលើខ្នងខ្ញុំទៅ ធ្វើកុំអៀនមើល ខ្ញុំជាស្រីមិនអៀនផង...ឥលូវបងបែរខ្នងសិនទៅ
ខ្ញុំងាកមុខចេញទុកអោយមាលាស្រាតខោអាវចេញ ហើយដេកផ្កាប់មុខ
- បានហើយ បងអាចងាកមកវិញបាន
ខ្ញុំក៍ងាកទៅសន្សឹមៗ ខ្លួនប្រាណសរខ្ចីដូចបណ្ដូលចេករលោងស្ទើរស្រមោចវាជ្រុះ កំពុងតែដេកសណ្ធឹងផ្កាប់មុខនៅនឹងមុខខ្ញុំ។ តាមពិតទៅមាលាស្អាតណាស់ ថ្វីត្បិតតែមិនដល់អប្សរ តែនាងនៅតែសែនស្អាតបើប្រៀបជាមួយមនុស្សស្រីទាំងអស់ដែលខ្ញុំធ្លាប់ជួប ដើមទ្រូងរបស់នាង ធំជាងអប្សរទៀត។
ខ្ញុំយកប្រេងក្រអូបនៅលើតុ ហើយលាបឈ្លី ម៉ាស្សានៅលើខ្នងរបស់នាង។
បាតដៃរបស់ខ្ញុំឈ្លីថ្នមពេញសាច់ខ្នងដ៍ទន់របស់នាង។ បាតដៃបុរសប៉ះជាមួយសាច់ស្រីក្រមុំបង្កើតចេញជាចរន្តអគ្គីនីតណ្ហាឆាបឈួលមួយរំពេច។
- អូយ ស្រួលណាស់បង ច្របាច់អូនអោយខ្លាំងៗមក
- ខ្លាំងប៉ុណ្ណឹងបានទេអូន?
- អូយស្រួលណាស់បង
ខ្ញុំឈ្លីខ្នងបណ្ដើរ អារម្មណ៍តណ្ហាកំពុងឆាបឈួលបណ្ដើរ នាគរាគឡើងរឹងមួយរំពេច។
ខ្ញុំលូកដៃឈ្លីទៅខាងក្រោមបន្តិចប៉ះនឹងគល់ដោះទន់ៗរបស់នាង។ មាលាមិនមាត់ធ្វើអោយខ្ញុំបានដៃច្របាច់ឈ្លីតាមចិត្ត។
- បែរខ្លួន គេងផ្ងារមកអូន
កំពុងតែស្រួលផង មាលាមិនគិតច្រើនបែរខ្លួនគេងផ្ងារតាមខ្ញុំប្រាប់
សុដន់ធំមូលក្លំ បង្អួតសម្រស់នៅនឹងមុខខ្ញុំ ចុងដោះប៉ុនចុងចង្កឹះពណ៌ផ្កាឈូកចាស់ធ្វើអោយខ្ញុំស្ទើរទប់អារម្មណ៍មិនបាន។
*** មាលានិយាយ***
ពេលនេះខ្ញុំបណ្ដោយអោយបុរសម្នាក់នេះស្ទាបឈ្លីខ្ញុំតាមចិត្ត ដៃរបស់ពូកែណាស់ធ្វើអោយខ្ញុំស្រៀវស្រើបពេញរាងកាយ។ ខ្ញុំតែងតែចង់ស្គាល់រសជាតិរួមរក្សជាមួយបុរសថ្វីត្បិតតែចាប់តាំងពីពេញក្រមុំមក ខ្ញុំតែងលួចមើលលោកដង្ខៅនាំស្រីយកមកដេកជាមួយ។ នឹកឃើញហើយល្អាងរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសើមរិចៗ។
ស្រួលពេកភ្លេចខ្លួន ពេលនេះវេលាកំពុងតែបឺតជញ្ចក់ចុងដោះរបស់ខ្ញុំយ៉ាងញាប់។ អណ្ដាតរបស់គេក្រលាស់កកិតនឹងចុងដោះរបស់ខ្ញុំធ្វើអោយខ្ញុំស្រើបហើយគូទពីគ្រែ។ វេហាមើលទៅពូកែណាស់ គេពេលនេះលិឍជញ្ចក់ពេញរាងកាយរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបិទភ្នែកស្រែកថ្ងូរហើយទទួលយកអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបដែលខ្ញុំពុំធ្លាប់ជួប។
វេហាស្រាតខោសំពត់របស់ខ្ញុំអស់ ហើយស្រាតខោអាវគេចេញយ៉ាងលឿន ធ្វើអោយខ្ញុំបានឃើញដំបងស្នេហ៍ដ៍ធំរបស់គេច្បាស់។ ក្ដររបស់គេធំណាស់បើញាត់ចូលក្នុងរន្ធដំបូករបស់ខ្ញុំមិនដឹងជាស្រួលយ៉ាងណាទៅ?
វេហាអោនមកប្រើអណ្ដាតលិឍក្រលាស់ជុំវិញល្អាងរបស់ខ្ញុំធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែស្រៀវ ហើបខ្លួនពីគ្រែ។
- អាស៎ៗៗៗ សឺត អាសៗៗ ស្រួលណាស់បង...ខ្ញុំស្រែកថ្ងូរខ្លាំងៗ
វេហាក៍បន្ថែមល្បឿនអណ្ដាតរបស់គេ ខ្ញុំកាន់តែស្រៀវធ្វើអោយទឹករំអិលខ្ញុំចេញកាន់តែច្រើន។
មិនបង្អង់យូរ គេយកដំបងស្នេហ៍មកញុលនៅមាត់ល្អាងរបស់ខ្ញុំ ហើយញាត់ចូលសន្សឹម ហើយខ្លួនរបស់គេពោបលើខ្ញុំ...
- អូយ អូនឈឺ ថ្នមៗបង...ខ្ញុំឈឺផង ស្រួលផង អារម្មណ៍ពិបាកបរិយាយ
- បន្តិចទៀត លែងឈឺហើយអូន
គាត់ញាត់ក្ដរសន្សឹមរហូតកប់ដល់គល់។ ចង្កេះរបស់វេហាចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនារុញទៅមុខទៅក្រោយ ធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែស្រើបហួសស្មាន។ សម្លេងកកិតទង្គិចខ្លួនប្រាណ និងខ្លួនប្រាណលឺសូរតែផ្លាប់ៗ
- អាស់ៗៗៗ ប្រដាប់អូនណែនល្អណាស់
- សឺតៗៗ ស្រួលណាស់បង អូនទប់ខ្លួនមិនជាប់ទេ
- អូនដែលស្រួលអញ្ចឹងពីមុនអត់មាលា អាស់ៗៗ
- អូនមិនធ្លាប់ទេបង អាសៗៗ អូនធ្វើតែប្រើដៃ និងត្រសក់..តែរបស់ពិតអញ្ចឹងធ្វើអោយអូនស្រួលជាងឆ្ងាយណាស់ ហឹកៗៗ
- សឺតៗៗៗៗ
- អូយ របស់បងធំជាងត្រសក់ឆ្ងាយណាស់ អាសៗៗៗ
វេហាឈប់បន្តិចហើយលើកខ្ញុំអោយអុកពីលើខ្លួនគេវិញម្ដង
ក្បាច់នេះធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែស្រួល ក្ដររបស់គេបុកក្នុងល្អាងខ្ញុំកប់ដល់បាត។
ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើចលនាវិញម្ដង ខ្ញុំអុកផ្ញាច់លើខ្លួនរបស់គេ ធ្វើអោយយើងទាំងពីរនាក់ស្រួលថ្វេរដង។
សម្លេងថ្ងូរ និងសាច់រង្គិចគ្នាលឺលាន់ពេញបន្ទប់។ ខ្ញុំកាន់តែស្រើប មាត់ល្អាងខ្ញុំកាន់តែកន្រ្ទាក់ ខ្ចិបនាគរាជរបស់វេហាកាន់តែណែន បូករួមជាមួយចលនាអុកផ្ញាច់កាន់តែញាប់។
គេបៅដោះខ្ញុំផង បឺតមាត់ខ្ញុំផង បុកខ្ញុំផង ធ្វើអោយខ្ញុំស្គាល់រសជាតិឋានសួគ៌លើកដំបូងក្នុងជីវិត។ វេហាក៍បាញ់ទឹកអម្រឹតរបស់គេពេញល្អាងរបស់ខ្ញុំ។
ពួកយើងដេកអោបថើបគ្នាមួយសន្ទុះហើយទៅសម្អាតខ្លួន។
មេឃភ្លេងតាំងពីកាលណាក៍មិនដឹង មួយសន្ទុះមកភ្លៀងក៍រាំង ហើយអប្សរ និងពូសឹមក៍ត្រលប់មកពីចំការវិញ។ យើងនៅស្ងៀម មិននិយាយអ្វីទេ ហើយធ្វើដូចជាគ្មានរឿងអីកើតឡើង។
រាត្រីយប់ឡើង.....
ជិតពាក់កណ្ដាលអាធ្រាតទៅហើយ មនុស្សម្នាចូលរកកន្លែងសំរាករៀងខ្លួន មិនខុសពីកំលោះវេហារបស់យើងទេ គេប្រាស់ខ្លួននៅលើគ្រែហើយធ្មិចភ្នែកដេក។
មួយសន្ទុះកន្លងផុតទៅ សំឡេងមនុស្សស្រីនិងមនុស្សប្រុសជជែកគ្នាតិចៗធ្វើអោយដាស់ដល់ដំណេករបស់វេហា ធ្វើឲ្យគេរឿងឆ្ងល់ហើយងើបទៅរកប្រភពសំឡេងនោះ។
គួរឲ្យចម្លែក ប្រភពសំឡេងនោះគឺចេញពីកូនផ្ទះរបស់ពូសឹម។ វេហាក៏ដើរលបៗដើម្បីលួចមើលថាសម្លេងនោះជាអ្វី។ ផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់មួយភ្លែតទើបវេហាដឹងច្បាស់ ជាសម្លេងមនុស្សស្រី និងមនុស្សប្រុសកំពុងសាងសងប្រលោមស្នេហ៍នឹងគ្នា។
តែហេតុអ្វីបានជាឮចេញពីផ្ទះពូសឹមទៅវិញ?
ឬពូសឹមលួចសហាយស្មន់ជាមួយស្រីណាម្នាក់នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់?
ដើម្បីបំបាត់ការសង្ស័យ វេហាដើរក្រវែលផ្ទះពូសឹមទើបឃើញប្រឡោះតូចមួយដែលអាចលួចមើលចូលតែក្នុងផ្ទះ ភ្លើងជង្គៀងចែងចាំងពេញកូនបន្ទប់ពូសឹម ធ្វើអោយគេមើលឃើញទៅខាងក្នុងបានយ៉ាងច្បាស់។
ទិដ្ឋភាពដែលវេហាកំពុងតែឃើញនៅនឹងភ្នែកនេះ គឺធ្វើឲ្យគេស្ទើរគាំងបេះដូង.....
ទេពអប្សរក្នុងបេះដូងរបស់គេកំពុងស្ថិតនៅក្នុងសភាពអាក្រាតកាយលត់ជង្គង់អោនបៀមជញ្ចក់នាគរាគរបស់ពូសឹមដែលកំពុងតែស្រាតហើយអង្គុយនៅលើគ្រែ។
អប្សរបៀមលិឍដំបងពូសឹមយ៉ាងជំនាញធ្វើអោយពូសឹមស្រែកថ្ងូរហឹសៗ។ បានប្រហែលមួយសន្ទុះ ពូសឹមផ្ដួលអប្សរថ្នមៗទៅលើគ្រែ ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់ថើបបឺតមាត់គ្នាប្រៀបដូចជាប្ដីប្រពន្ធឬគូរស្នេហ៍ផ្អែមល្ហែមអញ្ចឹង។
ពូសឹមចាប់ផ្ដើមលិឍខ្លួនប្រាណអប្សរពីមាត់រហូតដល់ជើងប្រៀបបីដូចជាសត្វខ្លាកំពុងត្របាក់ចំណីអញ្ចឹង។ គាត់បៅជញ្ចក់ចុងដោះអប្សរម្ខាងបណ្ដើរ ដៃគាត់ម្ខាងទៀតលញ់ច្របាច់ដោះនាងម្ខាងទៀតបណ្ដើរ ធ្វើអោយទេពអប្សរយើងថ្ងូរសឺតសតៗ ស្លង់អារម្មណ៍គ្របដោយតណ្ហាស្រៀវស្រើបងើបមុខមិនរួច។ ដកដៃចេញពីច្របាច់ដោះ ពូសឹមប្រើម្រាមដៃដើម្បីញីឈ្លីមាត់ល្អាងស្នេហ៍ផូរផងរបស់អប្សរ ហើយរុកម្រាមពីរចូលក្នុងរន្ធរបស់នាង ធ្វើអោយនាងស្រើបស្រែកថ្ងូរ អោបពូរសឹមញាប់ហើយខ្ញៅរពេញខ្នងពូសឹម ដោយអប្សរទប់នឹងអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ចោលនេះពុំជាប់។
ពូសឹមអោនហើយលិតដំបូករបស់អប្សរធ្វើអោយនាងស្រែកថ្ងូររមួលខ្លួនស្ទើរចាប់មិនជាប់។
- អូយ ស្រៀវណាស់បងសឹម លិឍអូនទៀតមក សឺតៗៗ
អប្សរហៅពូសឹមថាបងយ៉ាងផ្អែម ធ្វើអោយកំលោះវេហាដែលកំពុងតែលួចមើលស្ទើរកកឈាមមិនហ៊ានកំរើក។
ពូសឹមទាញក្ដរដ៍ធំរបស់គាត់ញាត់រុកចូលទៅក្នុងល្អាងរបស់អប្សរ ធ្វើអោយនាងរមួលខ្លួនកាន់តែខ្លាំង។
- ស្រួលទេអូនសម្លាញ់ អាស៎ៗៗ
- ស្រួលណាស់បងសម្លាញ់ ហឺសៗៗៗ
- អាសៗៗៗ
- ក្ដរបងធំម្លេះ បុកចូលរន្ធអូនចង់រហែកអស់ហើយ អាស់ៗៗៗ
- រន្ធដំបូកអូនណែនល្អណាស់ អាស់ៗៗ
- បងចុយអូនស្រួលណាស់បងសឹម លើកនេះស្រួលជាងថ្ងៃមិញទៀត អាសៗៗៗ
តាមពិតពួកគេពីរនាក់បានរួមរក្សកាលពីថ្ងៃរួចម្ដងទៅហើយ លឺហើយវេហាកាន់តែឈឺចិត្ត....
ពួកគេដូរក្បាច់វិញម្ដង ដោយអោយអប្សរលុតជង្គង់ហើយពូរសឹមវ៉ៃលុកពីក្រោយ
- អូយ ស្រួលណាស់ បងពូកែម្លេះបងសឹម អាសៗៗៗ
- ចាំបងចុយអូនអោយបានញឹកញាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ សឹតៗៗៗ
សម្លេងថ្ងូរឆ្លើយឆ្លង បូករួមជាមួយសម្លេងចុយគ្នាលឺផ្លាប់ៗ ពូសឹម និងអប្សរកំពុងតែដឹកដៃគ្នាឡើងឋានសួគ៍ដោយមិនដឹងថាមានវេហាកំពុងលួចមើលទៅ។
ផុតពីក្បាច់មួយ ដូរទៅក្បាច់មួយ ពូសឹមប្រៀបដូចជាតោកំណាចដែលប្រយុទ្ធមិនចេះហត់សោះ។ បែបនេះហើយទើបធ្វើអោយអប្សរទប់អារម្មណ៍តណ្ហាពុំជាប់ ចុយម្ដងហើយចង់ចុយម្ដងទៀត។
ពូសឹមលើកអប្សរមកជិះយោលយោគលើគាត់ អុកខ្លួននាងផ្ញាច់ៗ ធ្វើអោយនាងស្រួលផង អួលផង ស្ទើរផុតសម្លេង។
ទីបំផុតពួកគេឡើងដល់ឋានសួគ៍ព្រមគ្នា ហើយដេកអោបគ្នាបន្ត ដើម្បីរក្សារកម្លាំងប្រយុទ្ធគ្នាបន្តទៀត។ ពូសឹមមានសំណាងបានសុីសាច់ក្ងានសួគាម្ដងហើយម្ដងទៀត។
វេហាក៍ត្រលប់ទៅរកកន្លែងសម្រាកវិញទាំងខូចចិត្តបំផុតព្រោះមិនចង់នៅមើលឈុតឆាកប្រយុទ្ធបន្តទៀតទេ គេយំស្ទើរមិនចេញ ទីបំផុតគេក៍លង់លក់ទាំងក្រៀមក្រំនឹងខកចិត្តបំផុត។
****វេហានិយាយ***
ពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងចូលភ្នែករបស់ខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់ពីដំណេក។
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍កម្រាលដែលខ្ញុំកំពុងដេកមានសភាពទន់ៗដូចជាពូក ធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់បើកភ្នែកយ៉ាងលឿន ទើបខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមកដល់សម័យបច្ចុប្បន្នវិញហើយ។ ខ្ញុំងើបមកដកដង្ហើមធំទាញទូរស័ព្ទមកមើលថ្ងៃខែទើបឃើញថារំលង ៧ថ្ងៃដែលខ្ញុំឆ្លងទៅសម័យកាលបុរាណមួយនោះ ទាំងដែលខ្ញុំជាប់នៅក្នុងសម័យកាលនោះមានរយះពេលជាងមួយខែជាងដែលខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅធម្មតាមិនមែនជាសុបិន្តទេ។ ខ្ញុំនឹកឃើញភ្លាមដល់រូបគំនូររបស់អប្សរ ហើយងើបស្ទុះមករក តែអ្វីដែលកាន់តែខូចចិត្តទៀតនោះ គឺរូបគំនូររបស់អប្សរបានរលប់អស់បាត់ទៅហើយសល់តែក្រដាសសរ រួមជាមួយនឹងស៊ុម។
ច្រើនខែកន្លងផុតទៅ.......ឆ្នាំ២០២១
សូមរង់ចាំអានភាគបញ្ចប់នៅសប្ដាហ៍ក្រោយ
ដែលភាគបញ្ចប់មានចំណងជើងថា ស្នេហ៍ឆ្លងភព វគ្គអប្សរ២០២១
Comments
Post a Comment